Patron szkoły
Maria Konopnicka
Życiorys
Maria, Stanisława Wasiłowska urodziła się 23 maja 1842 r. w Suwałkach. Ojciec jej Józef Wasiłowski prawnik z wykształcenia pracował w Prokuratorii Generalnej w Suwałkach, a Matka Scholastyka z Turskich zajmowała się domem. Maria miała cztery siostry i brata Tadeusza.
We wrześniu 1849r. roku rodzina Marii sprowadza się do Kalisza, gdzie przyszła poetka spędza dzieciństwo i młodość. W 1852 rodzina Wasiłowskich przeżywa grozę związaną z wybuchem epidemii cholery i pożar w dzielnicy żydowskiej. Oba te wydarzenia mocno zapadły w pamięci dziesięcioletniej Marii, która wiele lat później tym wydarzeniom poświęci wiersz pt: „Zgorzałemu miastu”.
Tu w Kaliszu 29 marca 1854r. umiera matka Marii Scholastyka. Wychowaniem sześciorga dzieci zajmuje się wykształcony, lecz surowy, zamknięty w sobie ojciec. Wieczorami czytuje on dzieciom utwory patriotyczne, między innymi Kochanowskiego, Mickiewicza, Słowackiego, które w okresie zaborów mają szczególnie ważne znaczenie.
W latach 1855 - 1856 Maria uczy się na pensji sióstr sakramentek w Warszawie, gdzie pobiera nauki śpiewu, tańca, gry na fortepianie, dobrych manier towarzyskich, literatury polskiej a także religii. We wszystkich tych zajęciach dziewczyna nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale siostry zauważają , że najlepiej pisze wypracowania z języka polskiego.
W 1862r. po powrocie do Kalisza dwudziestoletnia już Maria wychodzi za mąż za ziemianina Jarosława Konopnickiego i przenosi się do majątku męża w Bronowie. Spokojny pobyt w Bronowie nie trwa długo. Jarosław Konopnicki jak większość szlachty idzie do powstania 1863 r. Wkrótce zostaje aresztowany, skąd dzięki pomocy przyjaciół udaje mu się uciec i wraz z żoną przebywa przez 2 lata na emigracji w Niemczech i Austrii.
Konopniccy wracają do kraju dopiero po ogłoszeniu amnestii. Jednak na skutek złej gospodarki braci Konopnickiego, majątek ulega zadłużeniu i muszą go sprzedać. Konopniccy przenoszą się do małego folwarku- Gusin pod Turkiem. Życie Marii staje się coraz cięższe, pełne troski o dzieci, których ma 6-cioro: Tadeusz, Stanisław, Zofia, Helena, Jan, Laura, przy tym powstaje też rozdźwięk między nią a mężem, który wkrótce prowadzi do rozpadu małżeństwa.
Konopnicka swoje niepokoje przelewa na papier pisząc swój pierwszy wiersz zatytułowany „W zimowy poranek”, który wysyła do pisma „Kaliszanin”, podpisując się pseudonimem Marko, debiutując w wieku 34 lat jako poetka.
Autorka pisze utwory o różnej tematyce, ale przede wszystkim poświęcone sprawom robotników, chłopów, utwory patriotyczne oraz wierszyki dla dzieci. Pisarka współpracuje z czasopismami „Tygodnik Ilustrowany” oraz „Bluszcz”. Na kartach jednego z nich o jej wierszu „ W górach” Henryk Sienkiewicz napisał : „Co za śliczny wiersz. Zacząłem go czytać z lekceważeniem, a skończyłem zachwycony. Nie znam tej poetki. W każdym razie ma prawdziwy talent, który prześwieca przez wiersze jak promienie przez mgłę”. Słowa te są prawdziwym pasowaniem Konopnickiej na poetkę.
W latach 1877-1890 patronka mieszka w Warszawie. Jest to okres trudny, gdyż z honorariów za utwory nie jest w stanie wyżywić i ubrać dzieci. Zaczyna zatem udzielać lekcji języka i literatury w domach.
Od 1890r. przebywa w kilku krajach Europy Zachodniej, współpracując z prasą krajową, zrzeszeniami polskimi na obczyźnie, Macierzą Szkolną, komitetami pomocy dla wywłaszczonej ludności Górnego Śląska i Wielkopolski, a także współorganizuje międzynarodowy protest przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni (1901-1902).
W tym też okresie tworzy piękne poetyckie baśnie fantastyczne. Pierwszą wydaną w 1896 r. baśń „O krasnoludkach i sierotce Marysi” oraz drugą napisaną wierszem „Na jagody” wydaną w 1903 r. W swoich utworach poetka uczy dzieci wrażliwości, ukazuje piękno przyrody oraz rozbudza szacunek do ziemi ojczystej.
W 1903r. z okazji 25-lecia pracy pisarskiej Maria otrzymuje w darze od społeczeństwa dworek w Żarnowcu, gdzie mieszka do końca życia.
1905-1907 przebywa w Warszawie, organizując pomoc dla rodzin uwięzionych przez władze carskie .
Umiera 8 X 1910 we Lwowie i zostaje pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim.